Dzień 3: Kimchi refrigerator

Dojechałam na miejsce projektu - czyli Busanu (w wersji polskiej zdaje się obowiązuje nazwa Pusan). Busan to jeden z największych portów świata, znajduje się blisko Japonii i tworzą go niemal same blokowiska poprzecinane zielonymi, stożkowatymi górami. Wraz z Sandy, współtowarzyszką projektu mieszkamy u koreańskiej rodziny i przy okazji dzielimy mieszkanie z ostatnią wolontariuszką z naszego projektu, Sarang.
Czternaste piętro koreańskiego blokhausu z widokiem na całe miasto... Tego się nie spodziewałam, wiedziałam, że mam się nastawić na plaże, świątynie i wyspy wokół, ale nie na widok niczym z Holiday Inn. A jednak: W nocy (czyli teraz, obowiązuje czas GMT +9)całe miasto daje znaki świetlne z okien, żółte światełka metropolii żarzą się spokojnie na tle gór i morza (w końcu trafiłam do miejsca, gdzie po wynurzeniu się z fali można się wspinać pod górę) a statki leniwie się rozładowują. Na dniach postaram się znaleźć fotografa i wywołam pierwsze filmy.
Dziś też na własne oczy zobaczyłam lodówkę na kimchi, czyli coś, co każda koreańska rodzina w kuchni mieć powinna. Zamrażarka służy do przechowywania kimchi tuż po wymieszaniu jej z chili i pozostałymi składnikami. Zajmuje jakieś 1,30 x 1,30 m, co stanowi rozmiar porządnej pralki w angielskiej pralni. Będąc przy jedzeniu, odkryłam dziś Roasted Seaweed, czyli wysuszone na papier, słone glony. Idealne do zawijania w nie ryżu czy jako pożywna przekąska.



Jutro rozpoznanie terenu, w tym ośrodka, gdzie będę uczyć angielskiego. Just can't wait :)

p.s. Jeszcze coś, co mnie rozłożyło na łopatki na samym wstępie...

Comments

  1. dem4 June 2009 at 15:41

    chce foto kimchi!

    Szacun Emil - jaram sie blogiem, zazdroszcze tripu, a to jajko na ryzu nie brzmi źle:)
    Reprezentuj!:)

    ReplyDelete
  2. mupy pupy4 June 2009 at 16:23

    mnie się podoba:)

    ReplyDelete
  3. xcjajx4 June 2009 at 17:46

    chce te glony!

    ReplyDelete
  4. robotanna4 June 2009 at 19:08

    sałatka z glonów hmmm no nie wiem coś nie bardzo mnie to bierze ;) ale mleczko imbirowe bym przytuliła .emi tylko a po kiszonej kapuście to wiesz co jest ;) puuurt :*

    ReplyDelete
  5. liquorice6 June 2009 at 07:47

    (podoba sie)
    nadrobilam zatem i przeczytalam wszystko:) bede sledzic teraz:)

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Personal Landmarks: A Map of Trauma in London

Image
For me, London is defined by its street names, locations, and urban landmarks. Over the past 14 years, these elements (and more!) have left very distinctive mark on me. My London, first and foremost, is the one I came to know as a courier. I memorised all the addresses—Soho’s townhouses, the glass and steel skyscrapers in the City, and the many other places I delivered to. That was pre-smart phone era, so the famous A to Z map became my best friend for three years. This experience formed the foundational layer of my "London skin". Later, as I became an operations controller, these addresses took on a more digital form. They became combinations of postcodes (EC2M or EC2N—who can tell the difference? Well, I can, as I’ve become a bit of a postcode geek!), each just another place to send a delivery. Then there’s another layer—my social life in London, full of moments, encounters, people, and unexpected events scattered throughout the city. After 14 years, this collection of expe...
Read more

ADO starfish

Image
ADO – the name of a bus service in Mexico Starfish –  a 5-armed sea creature that everyone loves I absolutely dislike traveling at night. While it may seem like a cost-effective option and works for some, I simply cannot sleep on trains, buses, or planes unless I can stretch my legs in semi-bed position. Traveling at night in Vietnam, however, had its perks.                     If only Mexican night buses offered the same comfort...                            Currently exploring southern Mexico, I knew the time would come for a long-distance night bus. That moment arrived with my journey from San Cristóbal de las Casas to Oaxaca (pronounced 'Wahaca'), a “lovely” 12.5-hour ride. I even took sleeping pills in an attempt to catch some sleep during the trip. The bus was dark, the seats were comfortable, and it was only half full, allowing me to spread out across two r...
Read more

Three weeks into my Panchakarma retreat

Image
I am currently three weeks into my Panchakarma retreat. It feels like I have entered level four of a captivating video game. The anticipation (or dread) of the impending final stage of my detox journey,   known as the infamous ‘vasti’-(often referred to as “the mother of all panchakarma procedures”), looms overhead. Last week, I underwent the ‘nasya’ treatment, that is cleanse of your nasal passages and detoxification of the head and neck. This procedure came with a challenging condition : no hair washing allowed. For a full seven days, my hair remained unwashed, gradually becoming so greasy that catching a glimpse of it in the mirror turned into a test of endurance! Fortunately, the ‘nasya’ experience had a silver lining, as it was coupled with herbal steam bath and ‘kizhi’ treatment—a pounding massage with heated herbal pouches infused with medicinal oils. These fragrant sachets worked their magic on my body, providing a perfect blend of invigoration and relaxation. ‘Kizhi’...
Read more