En route

Najpierw był Paryż. Ze swoim ulicznym przepychem, wieczornym zaleganiem na polach marsowych i totalnym poczuciem beztroski. I dużą ilością zdjęć (patrz niżej). All photographs were taken by Chris, check out his website: http://bwyh.wordpress.com/ Potem był Londyn. Dwa dni przenoszenia swoich rzeczy w bezpieczne miejsce, dwa dni niepewności, spania na zaprzyjaźnionym skłocie, i wiem, że po powrocie czeka mnie ostateczne rozwiązanie kwestii mieszkalnej. Jestem w zrelaksowanej i tętniącej życiem Barcelonie. Zalegam na sympatycznym polskim skłocie z ekipą, która żyje z robienia gigantycznych baniek mydlanych i skippingu (lokalnie zwanego ‘recyklingiem’). Przez skłot przewala się mnóstwo ludzi, jeszcze więcej poznaję chodząc na różne akcje i skłoty, co nadaje tempa pobytowi tutaj, i tak np. w piątek nieoczekiwanie wylądowałam o 1 w nocy w domu dopiero co poznanej meksykanki z Teksasu, która katowała mnie winylami typu ‘Schoolgirls’ i opowieściami o koreańskim romansie. A potem pojechała...

Pod takim tytułem sprzedaje się Paryż na stoiskach z souvenirami. Souvenirów w brud, najczęściej w formie ejflowskiej ikony. 4 breloczki w cenie 1 euro pod wieżą. Good deal? Mam za sobą 3 dni tzw. hangoutu z rozrywkowym Joelem, wyluzowanym Zackiem i bliskim kolegą z Niemiec, którego znam jeszcze z 'praskich' czasów. W między czasie miałam okazję przypatrywać się złodziejskiej praktyce 'na bransoletkę' w dzielnicy Montmartre, jeździłam na deskorolce po Champs - Elysees, jeździłam też na gapę w metrze i co najważniejsze odpoczęłam od wszystkich negatywnych wydarzeń z ostatnich tygodni w Londynie. Take a breath. Clear your mind. Take a rest. CouchSurfing to super sprawa. Thank you Chris for a meeting!

biegam, pływam, skaczę, byłam na hapkido, na bbq, na performensie, jeżdżę kolażówką, odwiedzam skłoty, szukam pustych budynków, szukam jedzenia na śmietnikach, błąkam się po stoke newington, rozwiązuję kwestie mieszkalne, poznaję ludzi i jeszcze raz poznaję ludzi. spotykam się ze znajomymi, słucham sigur rós, czytam książki, siedzę w parkach i w końcu znalazłam cs hosta w paryżu. podejrzewam, że ostatnio nie tylko grunt mieszkalny tracę pod nogami, ale i emocjonalnie bywa krucho, jednak jak to mówią lokalni 'life goes on', więc staram się być zajęta i nie myśleć za wiele. codzienność gejms testerki, która ma dejs of innymi słowy.

Przed dwoma tygodniami miałam tzw. unlucky tuesday. Ostatni wtorek podobnie, tym razem jednak uderzył podwójnie w kwestie bytowe. Cóż, od momentu przeprowadzki tutaj nie miały się najlepiej, więc teoretycznie nic nowego. Wzloty i upadki. Potrzebuję zresetować umysł, opuścić London z niesprzyjającą aurą. Odpocząć innymi słowy. 40 funtów za autokar tam i z powrotem do Paryża. Środa. 5 dni w trybie ‘reset’. Poza tym staram się zabić czas. Czytaniem, wysiłkiem fizycznym, spotkaniami z ludźmi, internetem i chodzeniem po galeriach. Mogę przyznać, że nowoczesna sztuka w wykonaniu londyńskich hipsterów zaskakuje przerostem formy nad treścią a przede wszystkim wygórowanymi cenami. Ludzie są po prostu ludźmi. Nie liczy się na ile w porządku jesteś, na ile nie przeszkadzasz nikomu, ale na ile jesteś towarzyski/a, nie odmawiasz jointa i siedzisz w living roomie gadając o przysłowiowej d**** maryny. Zawsze natrafisz na jakiegoś buca. nudny SxE dzieciak.